تقویت نشاط اجتمـاعی و ایجاد شادی در جامعـه بـه صـورت تـک علّتـی نمـی باشـد بلکـه مجموعـه ای از عوامـل"فـردی – خانوادگی" و عوامل"فرهنگی- اجتماعی" در تقویت و یا کاهش شادی در شهر تأثیر دارند.روش تحقیق این پژوهش بر اساس روش تحقیق کیفی و از نوع کاربردی می باشد و برای تحلیل اطلاعات از روش فراترکیب و با بهره گیری از نرم افزار maxqda و تحلیل تم و کدگزاری استفاده شده است.57کد شامل؛ 27شاخص در بخش عوامل"فردی–خانوادگی"جمعآوریوبیان شده است که؛شاخصهای؛امید به آینده،درآمد،وضعیت تاهل بیشترین فراوانی و در بخش"اجتماعی-فرهنگی"30کد بیان شده که شاخصهای؛امنیت،فضای سبز،رنگ،نبود امکانات محلی ومحیط کالبدی بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. باردیگر شاخصهادر چهار بعدتاب آوری(شهری،اجتماعی،اقتصادی،زیرساختی) دسته بندی شد، با توجه به مبانی نظری پژوهش و بر اساس تقسیم بندی ها به این نتیجه رسیدیم که شادی با تاب آوری رابطه مستقیم داشته و هر چه شاخص های تاثیر گذار بر شادی در جامعه بیشتر و بصورت مثبت باشد،جامعه آستانه تاب آوری بالایی خواهد داشت و می توان گقت: شاخص های موثر بر شادی شهروندان بعنوان سرمایه های اجتماعی هستند که میتوان با اتکا به آن، در برابر آسیبی بنام"پژمردگی شهری"مقاومت کرد و تاب آورد.
