تبیین رابطه تاب آوری در برابر تهدیدات و کاهش اثرات آن، با توجه به نتایجی که در بر خواهد داشت و تاکیدی که این تحلیل بر بعد تاب آوری دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مقاله ارزیابی میزان تاب‌آوری اقتصادی شهر سنندج می باشد. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از آنجا که به بیان ماهیت عینی و واقعی می پردازد. در فعالیت های اقتصادی تاب آوری به نیاز سیستم اقتصادی به سیستم پشتیبان برای حفظ پایداری و تعادل بعد از وقوع سوانح و بحران ها می پردازد و شاخص های آن ظرفیت جبران خسارت، توانایی برگشت به شرایط شغلی و درآمدی مناسب و شدت خسارات است. یافته های مدل AHP در بعد اقتصادی نشان می دهد که «تعادل در توزیع منابع با ضریب اهمیت 232/0» بیشترین میزان تاب‌آوری را داشته و «ارزش زمین»، «وابستگی اشتغال به یک بخش خاص» با ضریب اهمیت 1236/0 و ارزش زمین با ضریب اهمیت 076/0 کمترین میزان تاب آوری را داشته است. میانگین کلی تاب آوری اقتصادی 110/0 محاسبه شده است. بنابراین، پیشنهاد می شود نقشه نقاط آسیب پذیر از حیث تاب آوری شهری تهیه شود.
