هدف این پژوهش سنجش میزان تاب‌آوری در برابر زلزله و تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر میزان تاب‌آوری است. جامعۀ هدف: جمعیت منطقۀ یک تهران 478هزار و 508 نفر است و تعداد 218 نفر به‌عنوان جامعۀ آماری پژوهش مشارکت کردند. نمونه‌گیری به صورت تصادفی انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات درخصوص سنجش سرمایه اجتماعی برون‌گروهی از پرسشنامه «سرمایه اجتماعی پاتنام» استفاده شد. برای جمع‌آوری اطلاعات درخصوص سنجش تاب‌آوری اجتماعی از پرسشنامۀ محقق‌ساختِ یزدانی و پاشایی(1396) استفاده کردیم؛ این پژوهش در سنجش اعتبار خود از روش تأیید اعتبار صوری استفاده کرده است و در سنجش پایایی، آلفای کرونباخ معادل 87صدم را به دست آورده است. برای به‌دست‌آوردن میزان تاب‌آوری و سرمایۀ اجتماعی در جامعۀ نمونه از آماره‌های پراکندگی استفاده کرده‌ایم و در بررسی همبستگی دو متغیر (تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر میزان تاب‌آوری اجتماعی) نیز از ضریب همبستگی پیرسون بهره گرفتیم. یافته‌ها نشان داد میانگین تاب‌آوری اجتماعی 2.331 از مجموع 5 نمره است که نشان می‌دهد که میزان تاب‌آوری اجتماعی در برابر زلزله میان ساکنین منطقه یک تهران از سطح متوسط ، پایین‌تر است. همچنین، در خصوص رابطۀ سرمایۀ اجتماعی برون‌گروهی و تاب‌آوری اجتماعی، عدد همبستگی پیرسون 0.049 به دست آمد که نشان‌دهندۀ فقدان رابطه یا رابطۀ ناچیز بین دو متغیر است.
