پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش واسطه‌ای سرسختی در رابطه میان سبک‌های دلبستگی و تاب‌آوری در دانشجویان صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی و در چارچوب طرح همبستگی تحلیل مسیر بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش شامل کلیه‌ی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته‌های راهنمایی و مشاوره و روانشناسی دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبائی و الزهرا(س) در سال تحصیلی1400-1399 بود. نمونه مورد مطالعه 205 نفر از این دانشجویان (175دختر و 30 پسر) بودند که به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند و به پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید(1990)، تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) و سرسختی روانشناختی کوباسا (1982)پاسخ دادند. داده‌ها در طرح همبستگی تحلیل مسیر پردازش گردید. یافته‌ها نشان داد که مدل مدنظر برازش مناسبی با داده‌های گردآوری شده دارد و سرسختی در بین دلبستگی ایمن و تاب‌آوری و همچنین دلبستگی اضطرابی و تاب‌آوری نقش واسطه‌ای معنادار دارد اما معناداری سرسختی بین دلبستگی اجتنابی و تاب‌آوری تایید نشد.
