سرمایه اجتماعی در سازمان حکومت های محلی بر بنیان اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران 12

پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 150-172 (23) XML اصل مقاله (396.57 K)
: 1296-SCC3
نویسندگان
1دانشیار گروه حقوق بین الملل و عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران
2دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، تهران، ایران
3استادیار گروه حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
چکیده
نهاد های غیر متمرکز با تقسیم حاکمیت ملی به واحدهای خرد محلی زمینه ساز جلب حداکثری مشارکت مردم می شوند. جلب مشارکت مردم در نهاد ها و واحد های غیر متمرکز به سبب ارتقاء فرهنگ اجتماعی و کمک به متبلور سازی سرمایه اجتماعی اهمیت دارد. لذا بر آن شدیم ظرفیت های مستتر در قانون اساسی به منظور نیل به ارتقاء و همراهی سرمایه اجتماعی با حاکمیت ملی را بررسی نماییم. اصول متعددی از قانون اساسی به مفاهیمی چون تمرکز زدایی، مشارکت، شفافیت، برابری، پاسخگویی و مسئولیت زمامداران پرداخته است. در نگاه ویژه قانون اساسی تحقق حاکمیت ملی در گروه جلب مشارکت مردم در واحد های خرد محلی به طوری که سبب مطالبه گری از زمامداران و الزام آنان به شفافیت در امور و تصمیم گیری ها شود، می باشد. نتیجتا این رویه می تواند به استقرار برابری و عدالت در برخورداری اقشار مختلف از امتیازات قدرت عمومی و تبدیل افکار بیدار جامعه به سرمایه اجتماعی قابل اتکا شود.
کلیدواژه ها