2استاد تمام، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد واحد مرکزی ،تهران، ایران
چکیده
مقدمه: دیابت در دراز مدت باعث ایجاد مشکلاتی مانند نوروپاتی، رتینوپاتی، نفروپاتی و مشکلات قلبی و عروقی می شود که هم فرد مبتلا و هم جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات تعاملی تمرینات مقاومتی و مکمل جنستئین بر سطوح سرمی CRP رتهای دیابتی شده با STZ انجام شد.
روش شناسی: در این مطالعه تجربی و از نوع کاربردی 48 سر رت دیابتی نژاد اسپراگو داولی بر اساس گلوکز خون انتخاب و در گروه‌های 1- دیابتی قربانی هفته اول، 2- دیابتی قربانی هفته هشتم، 3- تمرین مقاومتی ، -4 تمرین مقاومتی همراه با مصرف جنستئین ، 5- مصرف جنستئین 6- شم تقسیم شدند. جهت بررسی اثرات القای دیابت 16 سر رت به دو گروه کنترل سالم قربانی هفته اول و کنترل قربانی هفته هشتم تقسیم شدند به گروه‌های 4 و 5 روزانه 15 میلی‌گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدنشان جنستئین به صورت درون صفاقی تزریق شد. گروه شم نیز برای بررسی اثرات حلال دارو (دی متیل سولفوکسید) دریافت کردند. همچنین گروه‌های 3 و 4 به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته با توجه به میانگین وزن هفتگی و 30 درصد وزن بدن در هفته اول و 100 درصد وزن بدن در هفته آخر به بالا رفتن از نردبان ویژه رت پرداختند.
نتایج: القا دیابت با سم استروپتوزتوسین موجب افزایش معنی دار سطوح CRP موش های صحرایی می گردد (001/0=P). نتایج نشان داد مصرف جنستئین (006/0=P و اندازه اثر 19/0) و تمرین مقاومتی (001/0=P و اندازه اثر 46/0) اثر معنی داری در کاهش سطوح CRP موش های صحرایی دیابتی شده با سم استروپتوزتوسین می گردد. همچنین مصرف همزمان جنستئین و تمرینات مقاومتی (008/0=P و اندازه اثر 18/0) دارای اثرات تعاملی در کاهش CRP موش های صحرایی دیابتی شده با سم استروپتوزتوسین می باشد.
بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت تمرینات مقاومتی و مصرف مکمل جنستئین می تواند دارای اثرات مطلوبی بر کاهش عوامل التهابی در موش های صحرایی گردد.
