به همان میزان که تکنولوژی های صنعتی افزایش می یابد تصمیم گیری های اقتصادی نیز مشکل تر و حساس تر می گردد. با پیشرفت تکنولوژی و تحولات اجتماعی، لزوم استفاده از تکنولوژی در اجرای سازه های ساخت دست بشر بیشتر می شود. لوله رانی روشی برای نصب خطوط لوله‌های زیرزمینی بدون ایجاد مزاحمت برای تأسیسات روزمینی و قطع ترافیک عبوری از سطح زمین می‌باشد که در مقایسه با روش‌های حفاری ترانشه رو باز هم اقتصادی‌تر (بدلیل عدم نیاز به قطع ترافیک و حجم خاکبرداری کمتر) و هم امن‌تر (عدم نیاز به حفاظت ترانشه) می‌باشد. در این مقاله با توجه به پروژه های اجرا شده در شهر تهران و بر اساس اصول اقتصاد مهندسی به وسیله آنالیز حساسیت و روش ارزش کنونی به تخمین قیمت تمام شده پروژه، با توجه به هزینه تجهیزات، نیروی انسانی و مدت پروژه که بر هزینه های سربار اثر می گذارد به ارزیابی اقتصادی پرداخته و نقطه بهینه هزینه ها در استفاده از دستگاه لوله رانی محاسبه شده است.
