محدودیت منابع طبیعی آب قابل مصرف، جلوگیری از مصرف بی‌رویه آن را اجباری نموده و از همین رو تصفیه و بازیابی پساب‌های شهری و صنعتی به منظور مصرف مجدد و جلوگیری از آلودگی محیط زیست اهمیت روز افزون یافته است. آلودگی ناشی از انباشته شدن خاک و آب با ترکیبات سمی پایدار مانند مواد شیمیایی، نمک‌ها، فلزات سنگین و مواد رادیواکتیو از عوامل ایجاد بیماری‌هایی هستند که تأثیرات ناسازگاری بر روی رشد و سلامت جانواران و انسان‌ها دارند. فلزات سنگین چون نمی‌توانند از طریق شیمیایی یا فرایندهای زیستی در طبیعت تجزیه شوند، از آلاینده‌های پایدار و بادوام محیط زیست به شمار می‌آیند. یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های صنعتی، فلز کروم است که به تبع کاربرد وسیعش در صنایع چرم‌سازی، دباغی، نساجی، رنگرزی، عکاسی، آبکاری، صنایع نفت و پتروشیمی، آلودگی گسترده‌ای در طبیعت ایجاد می‌کند. در این تحقیق میزان جذب سطحی کروم(III) با استفاده از خاک رس طبیعی محلی به عنوان جاذب به دلیل فراوانی، سهولت دسترسی، مقرون به صرفه بودن، سازگاری با محیط زیست، تخلخل بالا و ساختار خاص کریستالی، جهت حذف فلزات سنگین از محیط‌های آلوده مورد ارزیابی قرار گرفته است. ابتدا میزان جذب سطحی آلاینده ارزیابی شده و غلظت بهینه‌ی کروم(III) تعیین شد. سپس ایزوترم‌های تعادلی لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و D-R بر رویداده‌های آزمایشگاهی منطبق شدند، و از بین آن‌ها ایزوترم لانگمویر تطابق بالایی را از خود نشان داد. نتایج نشان می‌دهد فرایند جذب سطحی مذکور مطلبوب بوده و جذب سطحی فیزیکی بر سیستم حاکم است.
