روند روبه رشد جمعیت جهان و افزایش نیاز به منابع آب شیرین، بهره‌وری بیشتر از منابع آب وکاهش ذخایر آبهای شیرین را به همراه دارد. بدون شک در چندین سال آینده، دغدغه کنترل منابع آب به مهم‌ترین مسئله جهان تبدیل خواهد شد، هرچند که هم اکنون هم اهمیت آن قابل اغماض نیست.در شرایطی که برای رفع کمبود منابع آب نتوان از گزینه‌های انتقال آب بین حوضه‌ای، استفاده از آبهای نامتعارف و دیگر روش‌های استحصال آب استفاده نمود، تامین آب بصورت پیوسته توسط شبکه‌های آبرسانی امکان‌پذیر نیست. از این رو به ناچار نیازمند استفاده از تامین نوبتی بعنوان یکی از روش‌های بهره‌برداری در حالت کمبود آب هستیم. در این تحقیق با استفاده از تحلیل هیدرولیکی مبتنی بر فشار و الگوریتم بهینه‌سازی اجتماع ذرات، بهینه‌سازی تامین نوبتی با هدف بیشینه سازی یکنواختی توزیع آب در شبکه و قابلیت اطمینان انجام شد. در ادامه با محاسبه برگشت‌پذیری به عنوان یک معیار‌کارآیی به ارزیابی عملکرد سیستم پرداخته شد. همچنین نتایج حاصل از شبیه‌سازی مبتنی بر فشار با شبیه‌سازی مبتنی بر تقاضا مورد مقایسه قرار گرفت. روش ارائه شده بر روی یک شبکه نمونه و تعریف چند سناریو کم آبی مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج نشان داد مقادیر تابع هدف برای حالت شبیه‌سازی مبتنی بر فشار بیشتر از شبیه‌سازی مبتنی بر تقاضا بوده در حالی که معیار برگشت‌پذیری برای حالت تحلیل مبتنی بر تقاضا بیشترین مقدار را داشته است. همچنین در تحلیل مبتنی بر فشار مقادیر دبی تامین شده برای گره‌ها با توجه به مکان قرار گیری و سطح فشار آن‌ها متفاوت است.
