یکی از مسائل حاد مربوط به منابع آب در ایران افت تراز آب زیرزمینی در دشت‌های مختلف کشور می‌باشد. در مطالعه حاضر با توجه به آمار 51 چاه مشاهداتی واقع در دشت ارومیه، روند تغییرات تراز آب زیرزمینی مطالعه شد. برای این منظور از داده‌های تراز آب در دوره آماره 1394-1380 بهره گرفته شد. از آزمون ناپارامتری مان‌کندال پس از اصلاح واریانس به خاطر ضرایب خودهمبستگی معنی‌دار و نیز شیب خط روند سن استفاده شد. نتایج در جدولی خلاصه شده است. نتایج نشان داد که همه ضرایب خودهمبستگی حداقل در یک مورد دارای معنی‌داری در سطح 10% بودند. پس از اصلاح آماره Z قدرمطلق آن تا حدودی کاهش یافت. باتوجه به نتایج، افت تراز آب زیرزمینی در 34 ایستگاه در سطح 10% معنی‌دار بود. که از بین این ایستگاهها می‌توان به ایستگاههای کریم‌آباد، قهرمانلوی‌علیا و مقدم نام برد. همچنین ایستگاههای پشت‌پلیس‌راه-مهاباد، قره‌گوزسلیم‌آقا و عربلوی‌باراندوز نیز دارای روند منفی معنی‌دار در سطح 1% بودند. نتایج حاکی از منفی بودن شیب خط روند در اکثر ایستگاههای مورد مطالعه بود. تندترین شیب منفی معادل 09/0- متر در ماه برای ایستگاه ساعتلوی‌بیگلر بدست آمد. در حالت کلی می‌توان نتیجه گرفت که تراز آب زیرزمینی دشت ارومیه با شیب تندی در حال نزول است.
