هیدروکینون از جمله آلاینده های خطرناک در پساب و فاضلابهای صنعتی می باشد. این آلاینده برای ارگانیسم ها،آبزیان،گیاهان و انسان سمی می باشد. حذف آن از فاضلاب صنعتی و آب زیرزمینی یک مشکل جدی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی استفاده از فرایند اکسیداسیون فتوکاتالیستی (UV-Fe2O3) در حذف هیدروکینون از محلولهای آبی بود. فرآیند اکسیداسیون هیدروکینون با اضافه کردن نانو ذرات Fe2O3 به صورت سوسپانسیون در یک راکتور ناپیوسته شیشه ای به حجم 5/2 لیتر مطالعه شد. تاثیر متغیرهایی مانند غلظت آلاینده، شدت تابش نور فرابنقش، غلظت نانو ذرات اکسیدآهن، زمان واکنش و pH بر راندمان فرایند اکسیداسیون فوتوکاتالیستی و اثر فرایند بر بهبود قابلیت تصفیه بیولوژیکی این آلاینده مطالعه شد. برای ارزیابی اثرات اصلی و اثرات متقابل دوتایی عوامل مذکور بر راندمان حذف از آنالیز رگرسیون و تعیین ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد که حداکثر راندمان حذف (60 ٪) درpH 5/7، غلظت40 میلی گرم در لیتر آلاینده، زمان تماس 60 دقیقه، مقدار نانو ذره 1 گرم در لیتر و شدت تابش 16 وات بر متر مربع بدست آمد. فرایند اکسیداسیون فتوکاتالیستی منجر به افزایش قابلیت تجزیه بیولوژیکی هیدروکینون شد نتایج نشان داده فرایند فتوکاتالیستی منجر به افزایش قابلیت تجزیه بیولوژیکی هیدروکینون شده است بطوری که نسبت BOD5/COD از 09/0 قبل از فرایند به 55/0بعد از فرآیند افزایش یافت. به طور کلی نتایج نشان داد که فرآیند /Fe2O3 UV می تواند به عنوان یک روش موثر در حذف هیدروکینون از محیط های آبی بکار گرفته شود و قابلیت تجزیه بیولوژیکی این ماده را افزایش دهد.
