مقدمه و هدف : تغییر در مقادیر سرمی شاخص‌های لیپیدی و آنزیم های کبدی در اثر بیماری کبد چرب غیر الکلی رخ می‌دهد و از طرف دیگر فعالیت بدنی منظم پتانسیل تعدیل این شاخص‌ها را دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین تناوبی شدید و تمرین تداومی با شدت متوسط بر سطوح سرمی نیم رخ های لیپیدی مردان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: 24 مرد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی دارای اضافه وزن (BMI 3/1 ± 6/27 کیلوگرم بر مترمربع و میانگین سنی 4/4 ± 5/39 سال) تشکیل می‌دادند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی شدید(8 نفر)، تمرین تداومی با شدت متوسط(8نفر) و گروه کنترل(8نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تناوبی شدید شش هفته ( سه جلسه در هفته )، هفته اول از چهار تکرار 2 دقیقه‌ای دویدن با 3 دقیقه استراحت فعال در هر وهله با شدت 90 تا 95 درصد ضربان قلب ذخیره شروع و تا هفته ششم به 9 تکرار رسید، در جلسات تمرینی شرکت نمودند. گروه تمرین تداومی با شدت متوسط نیز شش هفته (سه جلسه در هفته )، هفته اول از 20 دقیقه شروع و تا 45 دقیقه رسید که با 70 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره انجام گردید که این دو نوع تمرین از لحاظ حجم و زمان تمرین یکسان سازی شده بودند. گروه کنترل نیز هیچ نوع تمرینی را انجام نداد. پس از گرفتن نمونه خونی دوم، تجزیه و تحلیل آماری در سطح P≤0/05 انجام شد.
یافته ها: افزایش معنی‌دار سطوح HDL (افزایش) و کاهش سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و بهبود در آزمون عملکردی 6 دقیقه دویدن، پس از شش هفته تمرین در گروه تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه تمرین تداومی با شدت متوسط و کنترل مشاهده شد. (P= 0/004). سطوح ,LDL , TG , FBS , CHLOنیز پس از شش هفته تمرین در هر دو گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنا دار داشت (P≤0/05) اما بین دو گروه تمرین معنادار نبود (P≥0/05).
نتیجه گیری : تعدیل مثبت نیمرخ لیپیدی در گروه‌های تمرین حاکی از اثرات مثبت تمرینات ورزشی در بهبود وضعیت بیماران کبد چرب غیر الکلی دارد و اختلاف معنی‌دار در افزایش HDL و کاهش ALT در تمرینات تناوبی حاکی از اثرگذار بودن شدت تمرینات در بهبودی وضعیت این بیماران دارد. با توجه به بهبود در آزمون عملکردی، انجام تمرینات با شدت بالاتر در بهبودی کیفیت زندگی بیماران کبدچرب غیرالکلی توصیه می‌شود.
