مقدمه: سرطان سینه، شایعترین سرطان و دومین عامل مرگ ناشی از سرطان در زنان محسوب می شود. وضعیت التهابی در ارگان های مختلف بدن، خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد. سایتوکاین ها و گیرنده های آن ها عوامل کلیدی در التهاب ناشی از سرطان هستند که فراخوانی لکوسیت ها و عملکرد آن ها، تکثیر و بقای سلول و تهاجم و متاستاز سلول های تومور را تحت تاثیر قرار می دهند. تمرینات هوازی با کاهش رهایش سایتوکاین ها در پاسخ به انقباض می تواند میزان التهاب را کاهش دهد. هدف از این تحقیق اثر 16 هفته فعالیت های هوازی بر آمادگی جسمانی و شاخص های التهابی زنان مبتلا به سرطان سینه بود.
روش شناسی: آزمودنی های این تحقیق 27 زن 45 تا 55 سال، مبتلا به سرطان سینه در دو گروه 13 نفری تجربی و 14 نفری کنترل بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برنامه تمرینی شامل 16 هفته تمرین هوازی با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب هدف به مدت 30 تا 60 دقیقه بود. گروه کنترل در طول این دوره هیچ گونه فعالیت ورزشی منظمی نداشتند. خونگیری و آزمون های آمادگی جسمانی دراز و نشست، آزمون ایستادن تک پا و آزمون ولز قبل و بعد از برنامه تمرینی از هر دو گروه تمرین و کنترل به عمل آمد. برای مقایسه داده ها از t همبسته و مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه تمرینات هوازی تفاوت معنی داری بین فاکتورهای CRP (035/0p =)، دراز و نشست(012/0p =)، آزمون ایستادن تک پا (001/0p =) و آزمون ولز(005/0p =) وجود دارد، اما بین فاکتورهای IL-6 (12/0p =)، TNF-α (23/0p =) تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه کنترل در فاکتورهای CRP (45/0p =)، IL-6 (61/0p =)، TNF-α (78/0p =)، دراز و نشست(26/0p =)، آزمون ایستادن تک پا (56/0p =) و آزمون ولز(75/0p =) معنی دار نبود. همچنین مقایسه بین دو گروه تمرینات هوازی و کنترل در فاکتورهای CRP (011/0p =)، دراز و نشست(001/0p =)، آزمون ایستادن تک پا (001/0p =) و آزمون ولز (001/0p =) تفاوت معنی داری و در فاکتورهای IL-6 (053/0p =)، TNF-α (16/0p =) تفاوت غیر معنی داری را نشان داد.
بحث و نتیجه گیری: تمرینات بدنی منظم طولانی مدت می تواند از طریق کاهش وزن به ویژه درصد چربی بدن با اثر احتمالی ضدالتهابی خود رهایش شاخص های التهابی را کاهش دهد، همچنین موجب بهبود آمادگی جسمانی در بیماران مبتلا به سرطان سینه گردد.
