مقدمه: درمان قطعی برای بیماری آلزایمر مشخص نشده است؛ اما کند کردن، متوقف ساختن و یا حتی معکوس کردن اختلال شناختی خفیف که آغاز مسیری است که به آلزایمر و نهایتا مرگ ختم خواهد شد، می‌تواند از بروز این بیماری و مرگ و میر ناشی از آن پیشگیری نماید. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین TRX همراه با خاطره گویی گروهی بر وضعیت شناختی و سطوح سرمی BDNF زنان سالمند دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود.
روش کار: 40 نفر زنان سالمند 60 تا 70 ساله که در پرسشنامه MMSE نمره بین 21 تا 25 کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه انتخاب، و به طور تصادفی در 4 گروه TRX، خاطره گویی گروهی، TRX + خاطره گویی گروهی، و صحبت کردن گروهی (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته و هفته‌ای 3 جلسه انجام شد و تمرینات TRX زیر نظر مربی متخصص انجام گرفت. جلسات خاطره گویی نیز شامل خاطرات دوران کودکی، جوانی و تحصیل، تشکیل خانواده و ازدواج، تولد فرزندان، تجربیات کاری و موفقیت‌ها، مسافرت‌ها، جشن‌ها و اتفاقات خاص و مهم زندگی گذشته سالمندان بود.
یافته‌ها: سطوح BDNF در دو گروه TRX و TRX + خاطره گویی در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05). وضعیت شناختی نیز در سه گروه TRX و TRX + خاطره گویی و خاطره گویی در مقایسه با گروه صحبت کردن گروهی به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05).
نتیجه گیری: احتمالا 12 هفته تمرین TRX و خاطره گویی گروهی با بهبود وضعیت شناختی سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف می‌توانند سیر پیشرونده اختلال را کند و شاید متوقف سازند. احتمالا تمرین TRX این اثر را در بخشی از طریق افزایش سطوح BDNF انجام می‌دهد.
