تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا (DNS) بر عملکرد و کیفیت زندگی مردان و زنان مبتلا به سکته مغزی

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.30666
: 1050-NCED1396
نویسندگان
1تهران، خیابان آزادی- خیابان شهیدان- برج درنا- واحد ١٧
2استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
3فوق تخصص مغز و اعصاب، فلوشیپ ام اس، رئیس انجمن سلول های بنیادی تهران
چکیده
مقدمه: سکته مغزی می تواند عوارض متعددی از جمله مشکلات عصبی-عضلانی به همراه داشته باشد. بی ثباتی در حرکت یکی از مهم ترین اختلالات بوجود آمده پس از ابتلا به سکته مغزی می باشد. از آنجایی که فعالیت بدنی در حفظ سلامتی ، پیشگیری از بیماری ها و توانبخشی در طیف گسترده ای از شرایط نقش عمده ای را ایفا می کند می توان از آن در بهبود شرایط و توانمندسازی در مقابل بیماری ها و جلوگیری از بروز نقص ها و مشکلات ثانویه بهره برد.
روش شناسی: روش تحقیق نیمه تجربی با ماهیت کاربردی بود که به‌ صورت مقطعی انجام شد. جامعه آماری را کلیه بیماران مبتلا به سکته مغزی مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی مهر در شهر کرج تشکیل می دادند. حجم نمونه تحقیق 30 نفر از مردان و زنان مراجعه کننده به این کلینیک بودند که بعد از انتخاب بر اساس معیارهای ورود به تحقیق، به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. نمونه های گروه تمرین شامل 15 نفر و گروه کنترل نیز شامل 15 نفر بودند. پرسشنامه های دموگرافی و پرسشنامه کیفیت زندگی در اختیار نمونه ها قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه ها، آزمون های عملکردی بوسیله آزمودنی ها اجرا شد. پس از اجرای پیش آزمون، برنامه تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا (DNS) طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه برای آزمودنی های گروه تجربی اجرا شد. گروه کنترل بدون انجام تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا (DNS) به فعالیت های روزمره و عادی خود ادامه دادند. پس از طی شدن زمان مورد نظر برای گروه کنترل و اجرای هشت هفته تمرینات برای گروه تجربی، مجدداً آزمودنی ها توسط آزمون برگ و پرسشنامه کیفیت زندگی ارزیابی شدند.
نتایج: 8 هفته تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا (DNS) بر عملکرد و کیفیت زندگی مردان و زنان مبتلا به سکته مغزی موثر است. همچنین، 8 هفته تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا (DNS) بر بهبود اختلال نقش به علت سلامت جسمانی، انرژی و کاهش خستگی، بهزیستی هیجانی و کاهش درد بیماران تاثیر دارد. تمرینات ثبات عصبی-عضلانی در بهبود سایر شاخص های کیفیت زندگی، یعنی کارکرد جسمانی، اختلال نقش به علت سلامت هیجانی، کارکرد اجتماعی و سلامت عمومی تاثیری نداشت.
بحث و نتیجه گیری: تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی، منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته مغزی جهت دست یابی و حفظ حداکثر استقلال و انجام صحیح فعالیت های روزمره زندگی آن ها می شود.
کلیدواژه ها