پژوهش حاضر با هدف ارزیابی جایگاه موزه‌های دانشگاهی در بین روش‌های نوین آموزشی مبتنی بر معیارهای یادگیری فعال با رویکردی آمیخته صورت گرفته است. در گام نخست، به‌منظور شناسایی معیارهای یادگیری فعال در نظام آموزش عالی، از روش مرور نظامند ادبیات پژوهش و تکنیک دلفی سه‌مرحله‌ای بهره گرفته شده است. همچنین در مرحله دوم، برای رتبه‌‍بندی روش‌های نوین آموزشی، از یک پرسشنامه مقایسات زوجی تحلیل سلسله‌مراتبی استفاده شده است. روایی پرسشنامه به روش محتوایی و پایایی آن با محاسبه نرخ سازگاری ماتریس تجمیع تأئید گردید. جامعه آماری شامل صاحب‌نظران دانشگاهی و مدیران اجرایی در نظام آموزش عالی و موزه‌های دانشگاهی می‌باشند که با نمونه‌گیری هدفمند قضاوتی، تعداد 12 نفر در فرآیند پژوهش مشارکت داده شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های پرسشنامه با تکنیک AHP فازی و استفاده از نرم افزار MATLAB انجام شده است. نتایج بخش کیفی منتج به شناسایی پنج معیار یادگیری فعال در نظام آموزش عالی گردید که شامل؛ کسب دانش همراه با نشاط و سرگرمی، توسعه مهارت‌های تحلیلی- شناختی و عاطفی، خودانگیزشی و مشارکت فعال، توسعه خلاقیت و ایده‌پردازی، و برقرار تعاملات علمی مبتنی بر اعتماد و آرامش می‌باشند. همچنین نتایج بخش کمی روشن ساخت که در بین روش‌های نوین آموزشی، موزه‌های دانشگاهی (با وزن 280/0) جایگاه نخست را از نظر خبرگان بر مبنای معیارهای یادگیری فعال کسب کرده‌اند. الویت سایر روش‌ها به ترتیب، رسانه‌های دیداری- شنیداری (با وزن 257/0)، روایت‌گری شفاهی (با وزن 240/0)، و نرم‌افزارهای آموزشی (با وزن 221/0) بوده است.
