استادیار دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
چکیده
وجود الگوهای مختلف برای دانشگاه‌ها در ایران و جهان نشاندهندهی انتظارات مدیران جامعه در هر دوره از دانشگاه است اما آیا واقعاً دانشگاه توانسته است در یک الگوی مناسب و کارآمد مسائل جامعه خویش را حل نماید؟ الگوهای موجود از نسل نخست تا نسل چهارم نشان-دهندهی کیفیت درک سردمداران هر جامعه از دانشگاه است. برای نمونه، نظام‌های لیبرالی در نظام‌سازی خود انتظارات ویژهای از دانشگاه دارند که آن را تبدیل به یک واحد اقتصادی نموده‌اند. سؤال اساسی این پژوهش آن است که درک صحیح از دانشگاه، رسالت‌ها و مأموریتهای آن در جامعهی کنونی ایران و پس از گذشت 40 سال از انقلاب اسلامی چیست؟ در میان الگوهای فوق، به نظر نگارنده الگوی مسئولیت محور برای دانشگاه بهترین الگو است تا بتواند نقش جامعه‌سازی و تمدن‌سازی خویش را در فرآیند تمدن‌سازی مدنظر مقام معظم رهبری بازی کند. نگاه حداقلی به دانشگاه در قالب نسل‌های اول تا چهارم نه‌تنها نتوانسته است دانشگاه را در مسیر درست انجام وظایف خود قرار دهد، بلکه بهره‌مندی حداقلی از این نهاد را برای جامعه در پی داشته است.
