1دانش آموخته دکتری دانشکده معارف و اندیشه اسلامی، دانشگاه تهران
2دانشجوی دکتری دانشگاه معارف اسلامی، قم
3استادیار دانشکده معارف و اندیشه اسلامی، دانشگاه تهران
چکیده
اخلاق حرفه‌ای در آموزش پزشکی یکی از حیطه‌های اخلاق زیستی است که در پاسخ به چالش‌های هنجاری ناشی از پیشرفت علوم زیستی در حوزهی بهداشت، از سوی متفکران کشورهای توسعهیافته پدید آمد. مقالهی حاضر، در اتخاذ تصمیمات بشردوستانه هنگام مواجهه با چالش‌های اخلاق بهداشت بین مناطق فقیر و ثروتمند، می‌تواند راهگشا است. اصول اخلاق حرفه‌ای در حوزهی آموزش و درمان پزشکی شامل: تواضع، درون‌نگری، همبستگی و عدالت اجتماعی می‌شود. درمانگران می‌بایست با در نظر گرفتن اصول نوین، بدون هیچ‌گونه اغراق در اظهار نوع تخصص خود (تواضع)، رجوع به نیت شخصی در هدف‌گذاری (درون‌نگری) خدمات درمانی را پیشنهاد و اعمال نماید. خدماتی که از یک‌سو خطوط قرمز اخلاقی شخص را حفظ می‌کند (همبستگی) و از دیگر سو، موجب افزایش عدالت اجتماعی ازنظر دریافت بودجه یا خدمات بهداشتی و درمانی می‌شود، به‌گونه‌ای که نیاز واقعی بیماران را پوشش دهد (عدالت اجتماعی). این موارد، از آموزه‌های اسلامی قابل کسب و تبیین و ازنظر سیره‌ی عقلا نیز قابل‌فهم، تأیید و تأکید است. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی است.
