عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی - تهران مرکزی - دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه
چکیده
مسئولیت های دانشگاه مدرن ترکیبی پایا و پویا از امر"معنوی ، معرفتی ، مهارتی" است .این ها با مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه نسبت به جامعه به هم بسته اند.دانشگاه مدرن زمانی می تواند از عهده مسئولیت پذیری اجتماعی نسبت به جامعه جهانی و ملی که درآن مستقر است برآید، که پیش تر دو شرط جامعه شناختی مهم وموثر دراین زمینه را برآورده باشد:اخلاق مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاهی نهادینه شده باشد ؛ شهروندی دانشگاهی نیزشکل گرفته باشد.این مقاله با ابتنا براین دو پیش شرط ، تحلیلی تئوریک از ایده هایی است مرتبط با دو مضمون مهم:شرایط شناختی ساختاری که دردانشگاه به شکل گیری نهادینه ای اخلاق مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاهی کمک می کند؛ایده هایی که کمک می کنند صورت بندی ازماهیت شهروندی دانشگاهی گفتگویی را نشان داده شود .این ایده ها که من آن ها را برای مساله این مقاله بازخوانی و باز سازی نموده ام ازآن نامورترین و مطرح ترین فیلسوفان اجتماعی فرهنگی معاصر اروپایی اند:مارتین هایدگر ، هانس – گئورگ گادامر،ژاک دریدا ، یورگن هابرماس . اما این مقاله تئوریک بر این پرسش بنیانی و مهم و موثر نیز استواراست که :چرا وچگونه اخلاق مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه نسبت به جامعه با دانشگاه مدرن و ایده شهروندی دانشگاهی گفتگویی به هم گره خورده اند ؟.ازحیث روش شناختی نیز این مقاله با مددگرفتن ازتئوری های مندرج در مطالعات دانشگاهی وخصوصا پارادایم فلسفه دانشگاه و هم چنین مشی علمی متعارف"شهود خلاق پژوهش گر" پاسخ هایی تئوریک و تا اندازه ای تقریب به تجربه زیسته جهانی دانشگاهیان فراهم ساخته است .
