پیرولوزیت به‌عنوان کاتالیزور در اکسیداسیون آهن شرکت می‌کند. آهن به سطح بستر چسبیده و به اکسیدکننده این اجازه را می‌دهد تا مؤثرتر و کارآمدتر عمل نماید. بازده حذف این بسترها بسیار بالا و معمولاً بیش از 95 درصد است. مزیت بارز بستر پیرولوزیت این است که در صورت شستشوی معکوس منظم، تا ماه‌ها نیاز به احیاء شیمیایی نخواهد داشت. علیرغم وجود منابع بسیار سنگ دی‌اکسید منگنز در کشور، تقریباً هیچ پژوهش کاربردی جهت استفاده از این جاذب کاتالیستی برای تصفیه آب نجام نشده است. در این پژوهش تأثیر پارامترهای غلظت اولیه آهن، pH، مقدار جاذب و زمان تماس بر حذف آهن توسط بستر پیرولوزیت انجام شد. نتایج حاکی از آن است که با کاهش غلظت اولیه آهن، افزایش pH، افزایش مقدار جاذب و زمان تماس، راندمان حذف آهن افزایش می‌یابد. در این میان تأثیر pH و مقدار جاذب بیش از سایر پارامترها است. براساس آزمایش‌های انجام‌شده در شرایط مختلف، درصد حذف آهن در این روش تا بیش از 98 درصد به‌دست آمد.
