یکی از عمدهترین آلایندههای محیطزیست که در پساب صنایع مختلف وجود دارد نیتروفنلها میباشند که برای انسان و محیطزیست آلودگی ایجاد میکنند. هدف از این تحقیق بررسی کارایی فرآیند فتوکاتالیستی دیاکسید تیتانیوم مغناطیسیشده سه لایه در حذف 2،4-دینیتروفنل از محلولهای آبی و بررسی سینتیک تجزیه و میزان معدنی شدن آلاینده و همچنین توانایی استفاده مجدد فتوکاتالیستها در سیستم ناپیوسته بود. در این مطالعه بنیادی-کاربردی، ابتدا نانوذرات سه لایه دیاکسید تیتانیوم مغناطیسیشده سنتز و سپس راکتور مربوطه طراحی و ساخته شد. با ثابت نگهداشتن عوامل مؤثر در فرآیند، مقدار بهینه کاتالیست به دست آمد. در این تحقیق تأثیر pH، غلظت اولیه نیتروفنلها و قابلیت استفاده مجدد فتوکاتالیستها مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان دادند که کارایی حذف 2،4-دینیتروفنل با افزایش غلظت آن کاهش مییابد. همچنین مشخص گردید که با افزایش زمان واکنش و مقدار اولیه نانوذرات تا حد مشخص، کارایی حذف افزایش مییابد. همچنین میزان معدنیشدن2،4-دینیتروفنل توسط آزمونTOC پایش شد و سینتیک واکنش طبق معادله شبه درجه یک لانگمیر توصیف گردید. با توجه به نتایج بهدستآمده از فرآیند فتوکاتالیستی UV / Fe3O4@SiO2@TiO2 میتوان از این روش در محیطهای آبی بهعنوان یک روش مؤثر در حذف 2،4-دینیتروفنل استفاده کرد و دیاکسید تیتانیوم مغناطیسیشده مورد استفاده میتواند بهراحتی توسط آهنربا جمعآوری شده و مورد استفاده مجدد قرار گیرد.