ضرورت اعمال سیاست های مرتبط با مدیریت مصرف آب ، موجب گردیده است تا انواع راهکارهایی که منجر به افزایش بهره‌وری آب می‌گردند، مورد بررسی قرار گیرند. یکی از این راهکارها بهره‌گیری از سامانه های جداسازی آب شرب از مصارف بهداشتی می‌باشد. در این راستا میزان سرانه آب شرب مصرفی نقش ویژه ای در طراحی های سامانه‌های تامین و توزیع آب شرب ایفا می‌نماید. با این وجود، به نظر می‌رسد بر اساس سوابق موجود هیچگونه مطالعه و بررسی میدانی در رابطه با تعیین سرانه مصرف آب شرب در ایران صورت نگرفته باشد. بنابراین اعداد و ارقام مورد اشاره در مراجع و گزارشهای فنی، تنها وابسته به استاندارد وضع شده (نشریه شماره 3-117 ) و یا برگرفته از سایر مطالعات انجام شده در کشورهای مشابه از لحاظ اقلیمی و فرهنگی می‌باشد. در این پژوهش با بررسی‌های میدانی و آمارگیری از مشترکین شهر اردکان که آب شرب مصرفی خود را از جایگاه‌های عمومی برداشت آب تهیه می‌نمایند، اقدام به برآورد سرانه مصرف آب شرب شده است. در این راستا ابتدا، به بررسی سوابق مطالعاتی در سطح بین المللی پرداخته، سپس یک روش‌شناسی به منظور تعیین نحوه آمارگیری و مطالعات میدانی تدوین و اجرا گردید. درنهایت داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و رقمی بعنوان سرانه آب شرب منطقه مورد مطالعه استخراج گردید.
