خورندگی و رسوبگذاری از شاخص های مهم در ارزیابی کیفی آب است. آبهای خورنده مواد اولیه لوله ها، اتصالات و شیرآلات شبکه های آبرسانی را در خود حل کرده و مشکلات عدیده بهداشتی و اقتصادی را شبکه های آبرسانی به وجود می آورند و در صورت لزوم خورندگی باید با هدف سالم سازی آب آشامیدنی و حفظ و ارتقاء سلامت و بهداشت روستائیان کنترل گردد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان خورندگی و رسوب گذاری آبهای آشامیدنی روستاهای شهرستان نهبندان میباشد و این کار را با نمونهبرداری از 35 منابع تامین آب آشامیدنی روستاهای شهرستان نهبندان در سالهای 1393 و 1394 انجام داده و با انجام آزمایشات لازم بر آنها میزان اندیس رایزنر محاسبه گردید. از نظر شاخص رایزنر در سالهای 1393 و 1394 به ترتیب 66 و 77 درصد منابع تامین آب تمایل به خورندگی داشتند. بنابراین پیشنهاد می گردد کنترل کیفیت آب صورت گرفته و شبکه های آبرسانی با روشهای پیشگیری از خورندگی محافظت شوند.
