هدف از این پژوهش، تحلیل و بررسی آزمایشگاهی استفاده از ژئوتکستایل و فیلتر شنی در آبگیرهای زیرسطحی به منظور تصفیه فیزیکی آبهای سطحی می باشد. سیستم آبگیر شامل لوله پی وی سی مشبک بود که به صورت افقی در امتداد کانال آزمایشگاهی قرار گرفت. جدار خارجی لوله آبگیر در آزمایش های مختلف، مجهز به سه نوع لایه ژئوتکستایل R350، R500 و R800 شد و فیلتر شنی با ضخامت متوسط 20 سانتیمتر به عنوان نمونه شاهد در نظر گرفته شد. آزمایش ها برای رسوبات با چهار غلظت ورودی صفر، 1000، 5000 و 10000 میلی گرم بر لیتر در 180 حالت انجام شد. نتایج نشان داد که متوسط راندمان عملکرد فیلتر شنی برابر 4/82 درصد می باشد، لیکن راندمان عملکرد فیلتر ژئوتکستایل R350، R500 و R800 به ترتیب 2/95، 4/99 و 100 درصد می باشد. بنابراین فیلتر ژئوتکستایل سبک تا سنگین نسبت به فیلتر شنی به ترتیب دارای 16 درصد، 21 درصد و 22 درصد افزایش راندمان عملکرد بوده است. معادله عمومی استفاده از ژئوتکستایل به منظور تصفیه فیزیکی آب محاسبه و ارائه گردید.
