2مرکز تحقیقات بیماری های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
چکیده
مقدمه: پرفشاری خون اولیه، بیماری پیچیده‌ای است که علت دقیق بروز آن هنوز مشخص نشده است. مطالعات نشان داده است که سیستم ایمنی و استرس اکسیدآتیو نقش مهمی در ایجاد پرفشاری خون ایفا می‌کنند. آنزیم نیکوتین آمید دی نوکلئوتید فسفات اکسیداز (NADPH اکسیداز) و شاخص سلول‌های تنظیم کننده T (CD25) به ترتیب دو شاخص بسیار مهم استرس اکسیداتیو و سیستم ایمنی هستند که سطح بیان آن در پرفشاری خون به ترتیب افزایش و کاهش می‌یابد. بر اساس نتایج برخی مطالعات، تمرینات ورزشی باعث کاهش فعالیت NADPH اکسیداز و افزایش فعالیت CD25 می‌شود، اما در زمینه تاثیر تمرینات مقاومتی بر این شاخص‌ها مطالعات بسیار محدودی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر چهار هفته تمرینات مقاومتی بالاتنه و پایین‌تنه بر سطوح پلاسمایی NADPH اکسیداز و CD25 مردان مبتلا به پرفشاری خون اولیه بود.
روش شناسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۳7 مرد مبتلا به پرفشاری‌خون اولیه با دامنه سنی 70-40 سال به طور تصادفی در سه گروه تمرینات بالاتنه (12n=)، پایین تنه (13n=) و کنترل (12n=) قرار گرفتند. برنامه تمرین بالاتنه شامل سه حرکت پرس سینه، لت از جلو و جلو بازو و تمرینات پایین تنه شامل سه حرکت جلو ران، پشت ران و پرس پا (سه ست 12 تکراری در هر جلسه، چهار جلسه تمرین در هفته با شدت 7۵-65 درصد یک تکرار بیشینه) بود. نمونه‌گیری خون به منظور جداسازی پلاسما، حدود 36 ساعت قبل از اولین و بعد از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس در سطح معنا داری 05/0 P≤ انجام گرفت.
نتایج: بر اساس نتایج، چهار هفته تمرین مقاومتی بالاتنه و پایین‌تنه تغییر معناداری در سطح پلاسمایی آنزیم NADPH اکسیداز ایجاد نکرد (05/0 P>). همچنین سطح پلاسمایی CD25 نیز متعاقب تمرین تغییر معناداری نداشت (05/0 P>).
بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات مقاومتی با شدت و مدت مورد استفاده در مطالعه حاضر، قادر به ایجاد تغییر در سطوح پلاسمایی NADPH اکسیداز و CD25 نیست. در مجموع به نظر می‌رسد که دو عامل شدت تمرین و مدت زمان دوره تمرین از عوامل تاثیرگذار بر تغییر این شاخص‌ها و در نتیجه تغییرات فشار خون ناشی از این مسیر می‌باشند. با این حال انجام مطالعات بیشتری در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد.
