1اباده میدان ترمینال جنب اردو گاه شهید رعیتی جنب نانوایی کندم طلا
2کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز- شیراز- ایران
3دانشگاه علوم پزشکی شیراز- شیراز- ایران
چکیده
مقدمه
ورزش به طور فزاینده‌ای به عنوان یک درمان مهم برای بهبود و بازتوانی بازماندگان سرطانی شناخته می‌شود. بررسی مطالعات پیشین و متاآنالیز نشان می‌دهد که ورزش پس از درمان سرطان، طیفی از شکایات جسمی و روحی را از بین می‌برد. به نظر می‌رسد این فواید شامل اثرات مثبت بر عملکرد فیزیکی، قدرت، سطوح فعالیت بدنی، کیفیت زندگی، خستگی، عملکرد ایمنی، غلظت هموگلوبین، نشانگرهای بالقوه عود و ترکیب بدن است.
روش‌شناسی
این پژوهش مطالعه‌ای مروری است که از طریق جست و جو در پایگاه‌های علمی معتبر از جمله sciencedirect ، pubmed و Google scholar و سایر منابع علمی معتبر فارسی و انگلیسی از سال 2010 جهت نگارش استفاده گردیده است.
نتایج
برای پیشگیری اولیه، شواهد قانع کننده‌ای از مطالعات مشاهده شده وجود دارد .و همچنین فریدنریش و همکارانش بیش از 250 مطالعات اپیدمیولوژیک در مورد ارتباط بین فعالیت فیزیکی و پیشگیری از سرطان به این نتیجه گیری رسیدند که فعالیت بدنی به طور قانع کننده با کاهش خطر ابتلا به سرطان روده کولون و پستان ارتباط دارد، احتمالا در کاهش خطر ابتلا به سرطان آندومتر و احتمالا خطر ابتلا به سرطان پروستات و ریه را کاهش می‌دهد.
بحث و نتیجه‌گیری
دستورالعمل‌های جسمی فعلی که توسط کالج پزشکی آمریکا (ACSM) برای سالم‌ترین افراد و بازماندگان سرطان توصیه می‌شود این است که حداقل 5 بار در هفته تمرینات ورزشی 30 دقیقه‌ای را انجام دهند تا سلامتی را ارتقا دهند. موسسه تحقیقات سرطان آمریکا (AICR) و صندوق تحقیقات سرطان جهانی (WCRF) از دوز شدیدتری برای کاهش خطر سرطان ویژه حمایت می‌کنند: 60 دقیقه از شدت متوسط و30دقیقه ورزش روزمره. پیروی از توصیه‌های WCRF / AICR برای پیشگیری از سرطان ممکن است خطر ابتلا به انواع سرطان را کاهش دهد.
